Skąd tyle światła?

Podczas najnowszego spisu obiektów kosmicznych zauważono, że różnica pomiędzy ilością światła, a obiektów je wytwarzających jest ogromna. Skąd pochodzi ten nadmiar? Największymi źródłami ultrafioletu są kwazary, a pochodzące z nich światło jonizuje wodór znajdujący się w przestrzeni międzygalaktycznej. Obserwując ile gazu zostało zjonizowane, można obliczyć, jak dużo światła UV było do tego potrzebne. W 2012 roku znaleziono znacznie mniej źródeł światła niż powinno ich być. Po przeprowadzanych badaniach okazało się, że zjonizowanego gazu jest 5-krotnie więcej niż gdyby był on jonizowany przez znane nam źródła. Co niepokojące, zjawisko to ma miejsce w stosunkowo niedalekich odległościach od Ziemi, w dalszych częściach wszechświata ilość zjonizowanego gazu odpowiada ilości źródeł promieniowania. Naukowcy przypuszczają, że gaz może być jonizowany przez ciemną materię.  Czy jest jakaś możliwość wykorzystania tak ogromnych pokładów światła? Tego jeszcze nie wiemy. Istnieje też możliwość, że w niedalekiej przestrzeni kosmicznej istnieją ciała, o których istnieniu nie mamy pojęcia…

Skoda Rapid - niedoceniony skarb

Skody od zawsze cieszyły się dużą popularnością, mimo iż w czasach PRL-u nie był to ani łatwy, ani rozsądny zakup. Pojazdy z nadwoziem coupe nie należały do chętnie nabywanych ze względu na ograniczoną funkcjonalność, poza tym ta odmiana była dostępna tylko za dolary. Jeżeli dla kogoś priorytetem było bezpieczeństwo na drodze i ekonomiczność pojazdu to chętnie wybierał Skodę. Uchodziły one za solidne, ekonomiczne i zrywne samochody, a jednym z najciekawszych modeli był Rapid. Skoda ze specjalnym nadwoziem Coupe w latach 1981-1983 była sprzedawana pod nazwą Garde, później Rapid - 130, 135, 136. Rapid jest o wiele ciekawszym kąskiem dla kolekcjonera niż zwykła 120-tka. Nawet niecałkiem sprawne modele kosztują obecnie około 2 tys. Są one unikalnymi samochodami, dlatego trudno znaleźć ich oferty, w latach 80-tych wyprodukowano ich jedynie 44 tysiące.

Skoda Rapid 1981

GAZ-24 Wołga

Wołga na początku swojego istnienia była samochodem dostępnym wyłącznie dla osób uprzywilejowanych - dyrektorów, dygnitarzy i wszystkich posiadających tzw. "wtyki". Na początku lat siedemdziesiątych do Polski sprowadzano zaledwie 2,5 tys. egzemplarzy rocznie. Wołga w tych latach kosztowała około 220 tysięcy złotych, co było kwotą kilkadziesiąt tysięcy złotych wyższą niż koszt polskiego Fiata 125p. Jeżeli chodzi o zalety Wołgi to z pewnością należą do nich wytrzymała konstrukcja, która gwarantowała bezpieczeństwo na drodze oraz umożliwiała jazdę po drogach o słabej jakości, charakterystyczny wygląd oraz duże rozmiary (i pokaźny bagażnik). Jednak zużycie paliwa było stosunkowo wysokie (10 – 13 litrów). Ponadto, na osiągnięcie 100 km/h potrzebowała około 22 sekund, a podobną dynamikę posiadał chociażby Polski Fiat 125p w najsłabszej wersji 1300.

 

GAZ-24 Wołga